เอเลี่ยน

ณ หมูบ้านทุงดอกอ้อ แถวชายแดนไทยลาว บ้านหลังหนึงปลูกอยู่ห่างออกมาจากบ้านหลังอื่น มีสองยายหลานอยู่กันเพียงสองคน วันนี้อากาศสดในท้องฟ้าสีครามจ้า...ไร้หมู่เมฆ อีบัวเอ๊ย...อีบัว... " ยายทองวัย70กว่านั่งอยู่ที่นอกชาน ตะโกนเรียกหลานสาวของแกอยู่บนบ้าน  " จ๋ายาย..... " "มึงมานี่เดี๋ยวซิ"  เสียงอีบัวได้ยินดังนั้นก็ไม่รอช้ารีบมาหายายทันที แต่อีตอนขึ้นบรรไดไม่ระวังเลยหล่นตุ้บ ฝ่ายยายกำลังตำหมากอยู่ก็ได้ยินเสียงของหล่นดังมาจากบรรรรได  ตามด้วยเสียงร้องของอีบัว"...โอ๊ย...ยายจ๋า...ช่วยหนูด้วย... "  " มึงเป็นอะไรของมึงว่ะอีบัว " ยายทองปล่อยตะบันหมากได้ก็รีบเดินไปที่นอกชาน "อีบัว"  " หนูตกกะไดจ้ะยาย "  "หาาาา..." อีบัว ตกบันใดลงไปนอนหงายอยู่ที่พื้นดิน ผ้าถุงเปิดขึ้นไปถึงหน้าท้อง เห็นเนินหีขนาดเท่าฝ่ามือแบะอ้าซ่า "ช่วยหน่อยยาย"  " กูว่าแล้ว...บอกมึงกี่ครั้งกี่หนแล้ว..ว่าจะทำอะไรให้ระวัง  แต่มึงก็ยังทำตัวเป็นม้าดีดกะโหลก... " "อย่าพึ่งบ่นน่ายาย ช่วยหน่อย"  ยายทองไม่รู้จะพูดยังไงกับหลานสาวคนนี้ดี ได้แต่

  ศักดิ์ หนุ่มใหญ่วัย 30 ต้นๆ หนุ่มใหญ่ไฟแรง เป็นเจ้าของอู่รถครบวงจร ได้มีโอกาศไปเยี่ยมพี่สาวที่บ้านสวนในวันปีใหม่ "แหม..ตาศักดิ์ ไม่ใช่ปีใหม่ก็คงไม่มาให้เห็นหน้าสินะ" มะลิ พี่สาวของศักดิ์ต่อว่าเชิงตัดพ้อนิดๆ "งานมันรัดตัวจริงๆพี่" "แหม..จะรวยไปถึงไหน..หาความสุขใส่ตัวมั่งซี้..เดี๋ยวก็ไม่มีที่เก็บเงินหรอก..ดูซิ ลูกเมียก็ไม่ยอมมี" "เรื่องเมีย..หาเมื่อไหร่ก็ได้พี่" "แต่งช้า จะมีลูกไม่ทันใช้เอานะ โบราณว่าไว้" "555 ผมไม่คิดไปไกลถึงขนาดนั้นหรอกครับพี่" "แต่พี่ เบาเเรงไปเยอะเลย ลูกสาวโตๆกันหมดแล้ว" ผัวของมะลิตายไปนานเเล้ว ทิ้งลูกสาวไว้ให้เลี้ยงดูถึง 4 คน แต่อาศัยฐานะดี เลยไม่ลำบากอะไร "อ้าว..แล้วนี่หลานๆของผมหายไปไหนหมดครับเนี่ย..คุยกันเพลินเลยลืมเลย 555" "โน่นแน่..อยู่ในสวนทั้ง 4 นางเลย" "โอ้..งั้นผมไปหาแกในสวนนะพี่ พอดีมีของขวัญปีใหม่มาให้แกนิดหน่อย.." "ดีเลยจ้ะ แกคงดีใจมากที่อาศักดิ์มาหา เจอกันครั้งที่เเล้วยังตัวกระเปี๊ยกอยู่เลย ตอนนี้โตกันหมดละ..." "น่าจะสวยเหมือนแม่กันทุกคนน

  เมื่อปิดเทอมเดือนตุลาคม 2543 ที่ผ่านมาบ้านผมได้มีโอกาสต้อนรับลูกสาวเพื่อนจากจังหวัดเชียงใหม่ชื่อน้อง แนน  พ่อน้องแนนคือเจ้าศักดิ์เป็นเพื่อนผมมา ตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือ และ เด็กคนนี้ผมก็เห็นแกมาตั้งแต่เด็กๆ  ครั้งล่าสุดที่เห็นก็คือเมื่อ 3 ปีที่แล้วตอนที่ผมไปธุระที่เชียงใหม่ และ ถือโอกาสไปเยี่ยมเพื่อนเก่าสมัยเป็นนักเรียน  ตอนนั้นเธอเพิ่งอยู่แค่ ป.4 อายุ 10 ขวบ มาคราวนี้เธออยู่ ม.1 อายุยังไม่เต็ม 13 ดี  เหตุที่แนนลงมา กทม เพราะ ว่าพ่อแกสัญญาไว้ว่าหากแกสอบเข้า ม.1 ในโรงเรียนประจำจังหวัดได้ พ่อจะให้ลงมาเที่ยวที่ กทม เดือนนึงเป็นรางวัล ซึ่งผลก็คือ แกสอบได้ตามที่สัญญากับไว้พ่อ  พ่อจึงส่งเเกลงมาในช่วงปิดเทอมของเทอมที่หนึ่ง  ผมกับเมีย และ ลูกชายอายุ 6 ขวบไปรับ ที่สนามบินดอนเมืองตามกำหนด โดยมีพ่อมาส่ง  และเจ้าศักดิ์ขอ แวะเที่ยว 2 วันก่อนจะกลับเชียงใหม่ "ไม่มีปัญหาเพื่อน" แวบแรกที่ ผม เห็นน้องแนนนั้นผมรู้สึกเสียวสะดือขึ้นมาทันที ซึ่งคงเนื่องจากผมมีรสนิยมชอบเย็ดเด็กเป็นทุน เดิมอยู่แล้ว   พวกเราได้ชวนกันไปค้างที่โรงแรมดุสิตโปโลที่ชะอำ 2 คืน  ซึ่งที่นั่นผมกับไอ้ศักดิ์ก็เมากันตามประสาเพื่

  น้องหนึ่ง , น้องสาม , น้องสี่หลับไปแล้ว ผมรีบเช็ดตัวเองเปลี่ยนจากผ้าขนหนูเป็นผ้าขาวม้า กะจะลักหลับเเกซ๊ะหน่อย แต่น้องสอง คงจะเงี่ยนอีกแล้ว ผมจำเป็นต้องทำให้เเกหายเงี่ยนซ๊ะก่อนไม่งั้นเเกคงกวนไม่เลิก   "หายหนาวรึยัง...." "ยังค่ะอา"  ผมขึ้นเตียง นอนลงข้างๆน้องหนึ่ง   น้องสองนอนลงข้างๆ ผมสอดมือเข้าไปที่ชายเสื้อแล้วก็ลูบเบาๆ แกเริ่มเอาขาข้างนึงมาก่ายไว้ที่บนสโพกของผมแล้วขยับสโพกเบียดเข้ามา  ควยที่โด่นานแล้ว มุดลงเข้าร่องหีที่แฉะไปด้วยน้ำเสียว " .....แจ๊ะ.....แจ๊ะ......แจ๊ะ......แจ๊ะ......แจ๊ะ..."  เสียงควยมุดเข้ามุดออกเเข่งเสียงครางเบาๆในลำคอน้องสอง " อื้อ.......อ........อ............"  " เสียวมั๊ย..."   " ค่ะ ..." แกตอบสั้นๆคงจะมันส์จนพูดไม่ออก ผมเลยเด้าให้เเกแบบถี่ๆ"อี้ๆๆๆๆๆ...." แกเกร็งตัวเขม็งกัดฟันกรอด รูหีรัดท่อนควยผมเเน่นจนขยับแทบไม่ได้ "อื้ออออ...อา..." น้องสองกระตุกหลายครั้งรูหีบีบคลายบีบคลายเป็นจังหวะน้ำออกมาล้นรูทำเอาผมเกือบจะเเตกตาม " เอ้า .....นอนได้แล้ว.....พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า จะได้ช่วยก

  ผมชื่อทองพูล.. หนุ่มไฟแรงลูกอิสานอดีตสิงห์รถบรรทุก ตอนนี้หันมารับผิดชอบดูแลคนงาน ในไซด์งานแถวชานเมือง  ค่ายคนงานที่ ผม ดูแลอยู่ มีทั้งหมด รวมแล้วประมาณ 150 ชีวิต ใน บริเวณสถานที่พักอาศัยของคนงานก่อสร้าง มันดูแออัดไปด้วยผู้คนร้อยพ่อพันแม่ลูกเล็กเด็กแดง  จากหลายๆจังหวัดในภาคอิสาน หนีภัยแล้งมาหางานทำ เพื่อเงินและชีวิตที่ดีขึ้น  ในช่วงแรกๆที่ ผม มาอยู่ที่นี่เหตุผลก็เหมือนคนอื่นๆคือ เจ้าของรถบรรทุกเลิกกิจการ ต้องหันมาทำไรทำนา สภาพทางบ้าน ไม่มีน้ำจะทำนาในหน้าแล้ง  และน้ำท่วมหนักในหน้าฝน ซ้ำยังมีหลานๆตัวเล็กๆหลายคน เป็นลูกพี่สาว3 ลูกพี่ชายอีก2  บ้านหลังเล็กๆ ที่อยู่กันอย่างแออัด เสียงร้องไห้กระจองอแงของเด็กๆ เมื่อเวลาทะเลาะกัน  เมื่อไม่มีงานทำ  ก็ต้องเข้ากรุง ซึ่งเป็นทางเลือกเดียวของผม   "มึ้งเข่ากุ๋งเถบ มึ้งสิไปเฮ็ดหยัง ง้านหนะมั้นหาบ่อได้ง่ายๆเด้อ" ญาติๆบางคนก็ทักท้วงด้วยความเป็นห่วง  แต่ ผม ก็มุ่งมั่นที่จะเข้ากรุงตามที่ได้ตั้งใจไว้ ทำงานเป็นกรรมกรตามสถานที่ก่อสร้าง อยู่สองสามปี จนรวบรวมเงินได้ก้อนหนึ่ง อาศัยยังพอมีความรู้อยู่บ้าง ประกอบกับเป็นคนที่ชอบทำงานท้าทาย  มีเพื่อนฝูงพอม