เอเลี่ยน

หลังจากเเยกกับ เเงซาย ผู้กองก็เดินครุ่นคิดถึงเเผนการเดินทางที่จะไปจับคนร้ายในป่าลึก ....ก่อนอื่นจะต้องเครียร์งานที่ด่านให้เรียบร้อยเสียก่อน..แต่เอ..ถูก เเงซาย ดูดนมหน่อยเดียวทำไมคิดถึงมันจังว๊ะ.... ก่อนอื่นจะต้องส่งสัตว์ที่ยึดไว้คืนสู่ป่าให้หมด "มีเสือดำ 3 ตัวครับผู้กอง" "ดีมาก...ส่งคืนสู่ป่าทั้งหมด" ขณะที่รถขนเสือดำกำลังจะเคลื่อนออกไป ก็มีเสียงเรียกมาทางด้านหลัง ผู้กองหันไปดูเห็น  เเงซาย กำลังเดินมาพร้อมเป้เดินทาง "อ้าว เเงซาย ..." "เราต้องเดินทางเเต่เช้ามืดพรุ่งนี้ครับผู้กอง ออกเดินทางสายอากาศมันร้อนครับ ผมเลยจะมาขอค้างที่บ้านผู้กองเลยครับ" "อ้อ..ดีเลยผมก็คิดหยั่งงั้นเหมือนกัน เดินทางร้อนๆไข่เปียกหมด" "เผลอๆเป็นสังคังซ๊ะก่อนจะจับคนร้่ายได้" ผู้กองทักเรื่องไข่เปียก เเงซาย ขออาบน้ำเสียก่อน เดินทางมาที่นี่ใกล้ๆเหงื่อท่วมตัว "ได้เลย ผมขึ้นไปเตรียมอาหารก่อนนะ ดูท่านายจะหิวเเล้ว" "หิวนมมากกว่าครับผู้กอง" "เอางั้นเหรอ 555" ผู้กองกำลังอารมณ์ดี เลยเปิดนมให้เเงซายดูด...จ๊วบ... "หายคิดถึงเมียยัง"...

  ณ สถานีตำรวจจังหวัดชายเเดนภาคเหนือ ผู้กองเชิดศักดิ์ ถูกผู้กำกับเรียกตัวเข้าพบเป็นการด่วน "มีไรครับทั่น" "เจ้าหน้าที่ด่านตรวจการลักลอบค้าสัตว์ป่า ถูกพวกลักลอบค้าสัตว์ป่ายิงเสียชีวิตกระทันหัน ผมแต่งตั้งให้ผู้กองไปประจำที่นั่นด่วนเลยนะ" "ด่วนเเค่ไหนครับทั่น" "เอาเป็นว่า พรุ่งนี้เลยนะ" "ครับผม" ผู้กองตอบหนักแน่น "ผมจะตามจับคนที่ยิงเจ้าหน้าที่มาให้ได้ครับผม" "ดีมาก"ผู้กำกับกล่าวชมผู้กองเชิดด้วยความมั่นใจ"ผมเชื่อว่าคุณทำได้" ทันทีที่เดินทางมาถึงด่านตรวจสัตว์ ผู้กองหนุ่มไฟเเรงก็เริ่มงานด้วยการเดินสำรวจพื่นที่โดยรอบ ด่าน....พื้นทีมันเปลี่ยวมากนี่หว่า....ไม่มีบ้านคนเลย ....คนร้ายถึงได้ย่ามใจ... ทันใดนั้นมีเสียงเเกรกกรากเหมือนคนเหนียบใบไม้ดังอยูาข้างหน้า มือผู้กองเเตะซองปืนโดยสัญชาติญาน  "ใครน่ะ" เจ้าของเสียงเเกรกกรากก้าวออกมาจากข้างทาง"ผ..ผมเองครับ..เเงซาย เป็นพรานอยู่เเถวนี้ครับ"พรานหนุ่มหน้าตาดีเเนะนำตัว "อ้อ...นายพรานนี่เอง เเวะคุยกันก่อนสิ" "ได้ครับ" ผู้กองเห็น เเงซายพรา...

 คืนนั้นกว่าคนไข้ จะรู้สึกตัวก็ปาเข้าไป เกือบตีสาม แต่ด้วยความอึดของคนเผ่านี้ คนไข้สามารถลุกขึ้นนั่งเเละ ตอบคำถามของ รพินทร์ ได้ โดยรพินทร์ทดลอง ใช้ภาษาหลายภาษา แต่กว่าจะสื่อ สารกันได้เล่นเอาเมื่อย เมื่อซักถามกันจนเป็นที่เข้าใจแล้ว รพินทร์จึงหันมาพูดกับคณะนายจ้าง            "หนุ่มคนนี้ชื่อ เกอะ เป็นชาวเผ่า ราบรี หรือที่พวกเราเรียกว่า ผีตองเหลือง ก่อนเกิด เหตุ เกอะ ลูกสาว และน้องชาย ได้เดินป่าหลงเข้าไป ในถิ่นของ สางเขียว.."           "เดี๋ยว สางเขียว คืออะไร..."ไชยยัน ถามพลางจับท่อนเเขน รพินทร์ บีบเบาๆ            "ไอ้ผมเองก็ไม่เคยพบเจอด้วยตัวเองครับ เคยแต่ได้ฟังจากพรานเก่าๆเล่าให้ฟังว่า  ในดงดิบ ที่คนส่วนใหญ่ไปไม่ถึง มีชนเผ่าดุร้ายเผ่าหนึ่ง ชอบเอาสีเขียวมาทาตามตัว มีพฤติกรรมที่ดุร้าย โหด เหี้ยม โดยเฉพาะกับศัตรู คนต่างเผ่า ถ้าตกไปอยู่ในมือ ของสางเขียว จะถูกกระทำต่างๆนาๆ เป็นการ ทรมาน สุดท้ายจะสังหาร ด้วยวิธีการ คลักหัวใจออกมา ในขณะที่เหยื่อยังมีชีวิตอยู่ พูดง่ายๆคือควัก หัวใจออกทั้งเป็น แล้วนำไป...