เพชรพระอุมา-นรกสางเขียว 6

คณะของ รพินทร์ เดินลึกเข้าไปในเขตป่าดงดิบ ภูมิประเทศเเปลกตาเเละบรรยากาศอึมครึมน่าสะพรึงกลัว

"เราเข้าถิ่นสางเขียวรึยัง"ชัยยันต์ เข้ามาเกาะเเขน รพินทร์ ช่วงที่กำลังปีนโขดหิน

"ต้องผ่านเขาอีกสองสามลูกครับ"

"อีกไกลไม่ใช่เล่นเลยนะ"

"ครับลงจากเนินเขานี้ก็จะเข้าสู่เขตป่าดงดิบซึ่งเป็นที่ราบการเดินทางก็จะสะดวกขึ้นครับ"

คณะเดินทางเดินางเข้าเขตป่าดงดิบได้ไม่เท่าไหร่ก็เจอกับซากเครื่องบินโดยสารขวางทางอยู่ จากการเข้าไปสำรวจพบว่าเป็นซากเครื่องบินสายการบิน มาเลย์เซี่ยนเเอร์เวย์ ที่หายไปเมื่อ 3 ปีก่อน โครงกระดูกผู้โดยสาร 150 คนเเละนักบินอีก 3 คนยังอยู่ครบ

ฝ่ายผู้กองเชิด กับ เเงซาย เดินทางรอนเรมมาได้ 1 วันก็มาถึงจุดหมายหมู่บ้านทหารชายเเดน

"ผมลาผู้กองตรงนี้เลยนะครับ ต้องรีบเดินทางไปสมทบกับหัวหน้า รพินทร์"เเงซาย บีบมือผู้หมวด หน้าตาเศร้าๆ ผู้หมวดเลยสะกิดหัวนมเรียกความสดชื่นให้กลับมาเหมือนเดิม

"เฮ้ย  นายรอเดียว ผมจะรีบทำงานให้เสร็จ เเล้วเดินทางไปกับนาย อยากเจอ รพินทรฺ ว่ะไม่ได้เจอกันหลายปีเเล้ว"

"งั้นก็ดีเลยครับ"เเงซาย ออกอาการดีใจที่จะได้มีผู้หมวดเป็นเพื่อนเดินทางไปด้วย

ผู้หมวดมองไปรอบๆเห็นทหารหนุ่มคนหนึ่งกำลังเเจกขนมเด็กๆอยู่เลยเดินตรงเข้าไปหา

"สวัสดีครับหมู่ ผมหมวดเชิด จากโรงพักท่าทองผาภูมิครับ"

"สวัสดีครับหมวด มีไรให้ผมช่วยครับ"

"ผมมาสืบคดีคนร้ายที่ยิงเจ้าหน้าที่ด่านกักกันสัตว์เสียชีวิตครับ คาดว่าหนีมากบดานอยู่เเถวนี้"

"อื่มม..ผมเเจกขนเด็กเสร็จเเล้วไปคุยกันในห้องนะครับ "พลทหารหนุ่มรู้สึกถูกชตาผู้หมวดอย่างบอกไม่ถูก

"มา..ให้ผมช่วยเเจก.."

ผู้หมวดเเบ่งขนมจาก พลทหารหนุ่มช่วยเเจกเด็กๆจนขนมหมด แต่มีเด็กบางคนไม่ได้รับเเจกหน้าจ๋อยไป

"ไปครับหมวด ไปคุยกันในห้อง"

สองหนุ่มพากันเดินเข้าไปในห้องโล่งๆมีเเคร่ไม้ไผ่เพียงตัวเดียว

"เชิญนั่งครับผู้หมวด"

เสียงเเคร่ไม้ไผ่ลั่นดังเอี๊ยดอ๊าดเมื่อผู้กองเเละพลทหารหนุ่มหย่อนตูดลงนั่งพร้อมกันทำเอาจิ้งจกตุ๊กเเกผงกหัวด้วยความสงสัย

"โอ้โห..วันหลังพาเเฟนมาเที่ยวเเล้วตอนเย็ดกันคนไม่รู้หมดหรอว๊ะ"ผู้กองพูดพลางขย่มตูด

มีเสียงเเคร่ลั่นตามมาเอี๊ยดๆๆๆ

"ลองเย็ดกันดูก็ได้ว่าคนจะรู้ไม๊"

"เออ..ดีเหมือนกัน"

พูดจบผู้หมวดก็นอนหงายลงบนเเคร่เเถมดึงกางเกงลงปล่อยควยชี้โด่ พลทหารหนุ่มไม่รอช้าดึงกางเกงตัวเองลงเเล้วขึ้นคร่อมทันที

.....เด็กๆรอพี่ทหารอยู่ข้างนอกหวังว่าจะเอาขนมมาเเจกอีก ชะเง้อชะเเง้มองไปที่กระท่อมได้ยินเเต่เสียง....ป้าบๆๆๆๆ...เอี๊ยดๆๆๆๆ...ป้าบๆๆๆๆ..."เสียงไรหว่า..."

"เสียงดังเอาเรื่องเหมือนกันนะครับผู้กอง"

"เดี๋ยวก็รู้"ผู้กองกอดเอวพลทหารหนุ่มเด้งรับการเด้าอย่างได้จังหวะ 

เเงซายเดินตามหาผู้กอง เดินมาเห็นเด็กๆเเอบดูอะไรกันใหญ่"เฮ้ย ดูไรกันเจ้าหนู"

เจ้าหนูมองหน้ากันเลิ่กลั่กไม่รู้ว่าผู้หมวดกับพลทหารหนุ่มกำลังทำไรกัน เเงซายเปิดประตูเข้าไปในห้อง เห็นผู้หมวดกับพลทหารหนุ่มกำลังหน้านิ่วคิ้วขมวดก่อนจะกอดกันนิ่ง กล้ามตูดพลทหารเกร็งเป็นลอน

"เฮ้ยยย..หมวด...ทำไร"

หมวดหันมาทาง เเงซาย มือยังคงกอดพลทหารหนุ่มไม่ปล่อย

"ชั้นกะจะพาเเฟนมาเที่ยวว่ะ เลยให้น้องทหารลองเย็ดดูว่าจะมีคนรู้ไม๊ ข่าวดีว่ะ ไม่มีใครรู้เลย"

"ข่าวดีกะผีไร เด็กๆเเอบดูกันเพียบ"

"อ้าว งั้นเหรอว๊ะ "

"เเล้วเรื่องที่หมวดตามสืบคนร้าย ได้เรื่องว่ายังไงครับ"

"น้องทหารบอกชั้นว่า ผู้ต้องสงสัยมาป้วนเปี้ยนอยู่ที่นี่วันหนึ่งป่านนี้คงข้ามไปฝั่งพม่าเเล้ว..ใช่ไม๊น้อง"

"ใช่ครับพี่หมวด"พลทหารกล้า ตอบผู้หมวดเเล้วก้มลงดูดนมจ๊วบๆๆๆ"

"ผมว่าเราเดินทางต่อคืนนี้เลย ช้าไปจะพลาดกับพี่รพินทร์ นะครับ"

"ก่อนไปผมขอเเตกอีกน้ำนะครับพี่หมวด"

พลทหารกล้าเริ่มขยับดูดเด้าเอี๊ยดๆๆๆ ทำเอ่า เเงซาย ควยลุกตุงกางเกง